Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est, ut dicis, inquit; Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quae ista amicitia est? Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Duo Reges: constructio interrete. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.

1. Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere.
2. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
3. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Equidem, sed audistine modo de Carneade? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Nam de isto magna dissensio est. Primum divisit ineleganter; Deprehensus omnem poenam contemnet. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Ratio quidem vestra sic cogit.

• Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
• Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
• Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
• Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
• Nunc vides, quid faciat.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Stoicos roga. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Facillimum id quidem est, inquam. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Coniunctio autem cum honestate vel voluptatis vel non dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit turpe. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum virtute, vivere.